W roku obchodów dwudziestolecia istnienia Polski Ludowej poświęcona została syntetycznym informacjom na temat dydaktyki szczegółowej. Opracowane przez wybitnych znawców zagadnień metodycznych artykuły przedstawiają tendencje rozwojowe i stan polskiej myśli dydaktycznej i metodycznej w zakresie zagadnień ogólniejszych i nauczania poszczególnych przedmiotów. Dotychczas wydane części encyklopedii zawierają w sumie 370 haseł zaopatrzonych w krótkie informacje bibliograficzne. Gdyby uporządkować ten materiał, częściowo zaktualizować (choć większość tych opracowań nie utraciła i obecnie swej wartości jako źródła informacji) i opublikować, otrzymalibyśmy tom o objętości około 60 arkuszy druku. Ale i w tej postaci, jaka jest obecnie, można mówić o pewnej całości, gdyż wszystkie części są ze sobą powiązane, zaś poszukiwanie odpowiednich informacji ułatwiają zamieszczane do niedawna indeksy haseł wszystkich dotychczasowych roczników. Ta nie doceniana u nas i nie wszystkim nauczycielom znana encyklopedia ma dużą wartość jako źródło dokładnych informacji i wypełnia, chociaż w części, żenującą dla polskiej pedagogiki lukę w zakresie wydawnictw encyklopedycznych. Inną z kolei próbą częściowego zapełnienia tej luki były prace podjęte pod redakcją S. Wołoszyna i przy współudziale innych pracowników naukowych Wydziału Pedagogicznego UW nad Leksykonem pedagogicznym. Zgromadzono materiały i wydano próbny zeszyt dyskusyjny (Podręczny leksykon pedagogiczny. Część litery D: dalekowzroczność dotyk. Na prawach rękopisu, Wiedza Powszechna, 1958). Leksykon ten później został przejęty do realizacji przez Instytut Wydawniczy „Nasza Księgarnia”.