Na kursach i konferencjach rejonowych omawiano główne problemy nauczania i wychowania we współczesnej szkole, ale sięgano też do jej historii. Tak np. z okazji setnej rocznicy urodzin J. W. Dawida zapoznano nauczycielstwo z dorobkiem tego wybitnego psychologa i pedagoga. To samo uczyniono w stosunku do Władysława Spasowskiego w dwudziestą rocznicę jego zgonu. W związku z edycją dzieł J. Korczaka, S. Sempołowskiej, H. Rowida i innych wybitnych pedagogów przedstawiano nauczycielstwu istotę ich twórczego dorobku. Po VII i XIII Plenum KC PZPR Związek Nauczycielstwa Polskiego podjął pracę nad bardziej jednolitą, trzyletnią koncepcją programową samokształcenia, którą zaakceptował Zjazd Delegatów w kwietniu 1964 r. Umożliwia ona opracowywanie przez nauczycielstwo w cyklu rocznym trzech tezowo rozwiniętych tematów oraz zaznajamianie się z dobraną do tych tematów literaturą. Na odbywanych naradach, seminariach i kursach aktywu dyskutowano szczegółowo nad organizacją i metodyką samokształcenia, przy czym chodziło o to, aby pracę tę uczynić powszechną i systematyczną, opartą na ukierunkowanym czytelnictwie indywidualnym każdego nauczyciela. Po paroletniej organizacyjnej fazie przejściowej, przez jaką przeszło po roku 1956 tzw. doskonalenie nauczycieli, ukształtował się w roku 1961, na nowych statutach oparty, jednolity system ośrodków metodycznych, które wspólnie z odpowiednimi ogniwami ZNP miały wziąć na siebie odpowiedzialność za treść i wyniki doskonalenia zawodowego nauczycielstwa. W związku z wchodzeniem w życie reformy 8-klasowej szkoły podstawowej i dokonaną zmianą metod pracy ośrodków doszło do znacznej intensyfikacji ich działalności, ześrodkowanej obecnie na terenie szkoły. Wzrosły znacznie nakłady czasopism przedmiotowych i pedagogicznych, podniosło się ich czytelnictwo, po krótkim impasie doznała także ożywienia akcja odczytów pedagogicznych, której organizację przejęły ośrodki metodyczne. Zacieśniła się więź współpracy Centralnego Ośrodka z Instytutem Pedagogiki i okręgowych ośrodków oraz nauczycieli z ośrodkami nauk pedagogicznych na terenie całego kraju. Wydatnie wzmogło się zainteresowanie nauczycieli zdobywaniem stopni doktorskich i problematyką badań pedagogicznych na terenie szkolnym.