Wykonania wszelkich innych prac podjęli się uczestnicy reprezentujący poszczególne kraje. W pierwszym okresie było to przetłumaczenie testów przygotowanych w Ameryce czy Anglii, wypróbowanie ich w badaniu polskich dzieci, opracowanie wyników badań próbnych i wysunięcie sugestii zmian testów. Kolejna praca to przygotowanie właściwych badań pod względem organizacyjnym (dobór zespołu współpracowników, wybór właściwych szkół i druk testów) i technicznym. W badaniach tych wzięły udział następujące kraje: Belgia, Anglia, Finlandia, Francja, Niemiecka Rep. Fed., Izrael, Polska, Szkocja, Szwecja, Szwajcaria, Stany Zjednoczone i Jugosławia. Pracami polskiego zespołu kierował autor niniejszych słów, a współpracownikami byli pracownicy nauki Katedry Nauk Pedagogicznych WSWF we Wrocławiu: Julian Jonkisz, Romuald Niewiakowski, Henryk Ziobro, Aleksander Barański i Bogdan Czabański.
Badania tysiąca polskich dzieci (654 dziewcząt i 364 chłopców) przeprowadzono w różnych szkołach średnich w listopadzie 1960 r. w pierwszych klasach tych szkół. Dzieci, które miały przejść przez badania (stosowano się do kryterium wieku — nie mogły one mieć ukończonych lat 14), wybrano z pięciu różnych środowisk kulturalnych (po 200 na każde środowisko). Dzieci wiejskie były badane w szkołach wiejskich, ale wysoko zorganizowanych. Środowisko małomiasteczkowe reprezentował Milicz, rolniczo-przemysłowe — Dzierżoniów, przemysłowe wielkomiejskie — Wałbrzych, a środowisko rodziców ze średnim i wyższym wykształceniem — jedna ze szkół we Wrocławiu. Wszystkie zatem badania przeprowadzono na terenie województwa wrocławskiego, a warto i o tym wiedzieć, że wszystkie dzieci urodziły się na Ziemiach Zachodnich.