Wydaje się, że w nich znajduje się istota osiągnięć autorki. Do wniosków jej dodamy jeszcze jeden, który wypływa z całości rozważań, a czego autorka wyraźnie nie zaznacza. Problem oceny jest tak złożony, tak trudny i wymagający koniecznie rozwiązania, że potrzeba dalszych wielostronnych i zespołowych badań nie ulega wątpliwości. Do tego samego cyklu prac badawczych na temat oceny i wyników nauczania należą na dużą skalę zakrojone pierwsze badania międzynarodowe, przeprowadzone także i w Polsce w latach 1959—1960. Inicjatywa tych badań wyszła od profesora Uniwersytetu w Nowym Jorku W. Foshaya i została przyjęta przez Instytut Pedagogiczny UNESCO w Hamburgu . Celem tych badań nie miało być jakiekolwiek porównywanie wiadomości uczniów w różnych krajach, bo to nie miałoby żadnego sensu, lecz: zorientowanie się, czy jest możliwe podjęcie jakiejś wielkiej akcji badawczej w różnych krajach i czy trudności, na jakie w takich badaniach musi się napotkać, są do pokonania; zorientowanie się, czy istnieją jakieś wspólne ujemne strony współczesnej szkoły widziane poprzez braki w wiadomościach, które można by ewentualnie poddać oddzielnym badaniom. W czasie 5-dniowej konferencji w Hamburgu (czerwiec 1959) zdecydowano podjąć takie badania, z tym że prace wstępne (przygotowanie testów) miały być wykonane częściowo przez pracowników Instytutu Pedagogicznego w Hamburgu, a częściowo przez pracowników nauki z USA, Anglii, Francji d Belgii.