W minionym dwudziestoleciu badania wyników nauczania były przeprowadzone sześciokrotnie (w latach 1948, 1949, 1950, 1951, 1953 i 1960). Badania w roku 1948 i 1949 (podjęto z inicjatywy Ministerstwa Oświaty. Przeprowadzono je pod kierunkiem M. Falskiego.
W roku 1948 badaniami objęto 560 szkół, w tym 160 szkół podstawowych; w następnym roku badania objęły wszystkie szkoły podstawowe w Polsce. Badaniom tym Ministerstwo Oświaty zakreśliło cele praktyczne: miały one stanowić pomoc „w wynajdywaniu dróg dla podnoszenia poziomu wyników nauczania i dla należytego oceniania tych wyników”. Zebrane w tej kwestii materiały zostały tylko częściowo opracowane. Wyniki tych badań przedstawił w niewielkim stosiinkowo artykule M. Falski12. Badania wykazały, źe ogólny poziom osiągnięć szkoły w sposób wyraźny nie dorównuje wymaganiom programowym. Stwierdzono między innymi poważne niedociągnięcia w zakresie ortografii. Obliczono, że jeden wyraz błędnie pod względem ortograficznym napisany przypada przeciętnie na 10—12 wyrazów w klasie V i na 15—17 wyrazów w klasie VII. Poważne również niedociągnięcia stwierdzono w zakresie nauczania matematyki w klasie V i VII.