Podstawowe prawidłowości procesu nauczania i wychowania oraz wynikające z tych prawidłowości wskazania praktyczne ustalamy i formułujemy na podstawie wiedzy pedagogicznej. Teoria pedagogiczna w opisanym przypadku stanowi niezbędny warunek w ukierunkowaniu nauczycieli w ich działalności praktycznej. Potrzebna jest pedagogika, która by się zajmowała problemem sprawności obowiązującego systemu nauczania i wychowania. Przed pedagogiką stają w tym zakresie następujące szczegółowe zagadnienia do rozwiązania: jakie mamy osiągnięcia i jakie występują trudności w realizacji obowiązującego programu nauczania i wychowania w różnych typach szkół; jakie przyczyny decydują o niepowodzeniach szkolnych, czy obowiązujący system naszego szkolnictwa spełnia wyznaczoną mu funkcję pedagogiczną i społeczną itp. Wymienione problemy interesują zarówno praktyków, jak i teoretyków. Wyniki badań z tego .zakresu dostarczają materiału nauczycielom do samooceny skuteczności ich pracy dydaktyczno-wychowawczej, uzyskane materiały stanowią podstawę do oceny pracy szkół i nauczycieli ze strony administracji szkolnej. Zagadnieniami tymi muszą zająć się teoretycy, gdyż tylko na podstawie badań można dojść do ustalenia naukowo’ uzasadnionych wskazań, gwarantujących udoskonalenie pracy dydaktyczno-wychowawczej szkoły i nauczycieli.