Tego charakteru nie miała również służba informacyjna i dokumentacyjna prowadzona przez Instytut Pedagogiki oraz biblioteki naukowe, jakkolwiek w tej dziedzinie zarówno wysiłki, jak wyniki były znacznie większe niż na odcinku prasy pedagogicznej. Jeśli weźmiemy pod uwagę również i ten fakt, że poza niewielką pod względem objętościowym „Nową Szkołą” nie było gdzie publikować poważniejszych prac naukowych z zakresu pedagogiki, będziemy musieli stwierdzić, że zbyt mało w tym okresie poświęcono uwagi sprawie doskonalenia warsztatu pracy naukowej pedagoga. Organizacja tego warsztatu pozostawiała wiele do życzenia. W latach 1949—1954 polska prasa pedagogiczna zanotowała bardzo nieliczne wyjazdy naszych pedagogów za granicę. T. Tomaszewski uczestniczy w Międzynarodowej Konferencji w obronie praw dziecka (Wiedeń, kwiecień 1952), delegacja polska bierze udział w Międzynarodowej Konferencji Pracowników Oświaty w Wiedniu (lipiec 1953). Spośród krajowych zjazdów i konferencji naukowych, które odbyły się w tym okresie, należy wymienić m. im. Ogólnopolską Konferencję Pedagogów i Psychologów w maju 1950 r. w Warszawie, mającą na celu ocenę dorobku przeszłości w naszej pedagogice; 2. II Ogólnopolską Konferencję Pedagogów i Psychologów poświęconą perspektywom rozwojowym nauk pedagogicznych (kwiecień 1951); 3. obrady Podsekcji Pedagogiki i Psychologii w ramach obrad I Kongresu Nauki Polskiej (czerwiec 1951), który określił zadania stojące przed naukami pedagogicznymi; 4. ogólnopolski zjazd kierowników katedr uniwersyteckich pedagogiki, psychologii, historii Wychowania, wykładowców pedagogicznych PWSP oraz kierowników działów w Instytucie Pedagogiki, który ustalił problematykę i zasady organizacji pracy kolektywnej w ramach zespołów tematycznych (grudzień 1951); poprzedzony kursem w Rogowie Zjazd Młodych Pedagogów i Psychologów (czerwiec 1953), mający na celu ocenę ówczesnej sytuacji nauk pedagogicznych; 6. Naukową Konferencję Pedagogiczną, zorganizowaną w grudniu 1953 r. przez Komitet) Nauk Pedagogicznych PAN i Instytut Pedagogiki, która poświęcona była problemom kształcenia ogólnego; 7. konferencję pedagogów, psychologów i historyków wychowania w Sulejówku (listopad 1954) w sprawie opracowania ogólnopolskiego planu badań w zakresie reprezentowanych dyscyplin na r. 1955; 8. zorganizowany w sierpniu 1954 r. przez Ministerstwo Szkolnictwa Wyższego w Bierutowicach Kurs dla Pracowników Naukowych Pedagogiki i Psychologii (prowadzono tu prócz wykładów Seminaria w zespołach, na których omawiano już zaawansowane badania, układano i poddawano dyskusji koncepcje zamierzonych prac, analizowano tematy badań).
