Podstawą działania przy rozwiązywaniu konkretnych zadań zmierzających do przebudowy naszego-szkolnictwa zgodnie z potrzebami rewolucji społecznej i kulturalnej stanowiły wytyczne Partii i Ministerstwa Oświaty. Poprzez różne formy dokształcania ideologicznego mobilizowano nauczycieli-praktyków i działaczy oświatowych do realizacji aktualnych zadań w dziedzinie wychowania i nauczania.
Z czasem akcję propagowania idei wychowania opartego na podstawach marksistowskich podjęły czasopisma pedagogiczne. Ukazywały się tu artykuły dwojakiego rodzaju: 1. poddające krytyce pedagogikę bur- żuazyjną i 2. oświetlające podstawy metodologiczne pedagogiki marksistowskiej. Pierwsze prace badawcze z pedagogiki oparte na- podstawach metodologii marksistowskiej, jak wynika z przedstawionego przeglądu, ukazały się dopiero w drugiej połowie pierwszego dziesięciolecia PRL. Badania te pozwoliły w pierwszym rzędzie na opracowanie marksistowskiej teorii nauczania. Główne podstawy nowej dydaktyki oparte na bogatym materiale empirycznym przedstawia Proces nauczania W. Okonia. Uzupełnienie przedstawionej przez W. Okonia nowej teorii nauczania stanowią wyniki badań K. Lecha nad koncepcją nauczania przez łączenie teorii z praktyką (Rozwijanie myślenia uczniów przez łączenie teorii z praktyką, Warszawa 1960). Wymienione prace są znane szerokiemu ogółowi nauczycieli szkół podstawowych.