Wojnar wydała w Paryżu pracę napisaną w języku francuskim pt. Esthétique et pédagogie, która ukazała się także «u nas w wersji polskiej (Estetyka i wychowanie). Dużą również rolę w wymianie informacji pedagogicznej odegrał liczny w tym okresie udział naszych pracowników nauki w zjazdach, konferencjach i kongresach zagranicznych, wyjazdy naszych stypendystów na studia za granicę, a także wizyty pedagogów zagranicznych w naszym kraju. Szczegółowe wyliczenie wszystkich wyjazdów zagranicznych oraz przyjazdów do nas zajęłoby zbyt wiele miejsca. Ograniczamy się tu do podania tylko ogólnych danych . Pracownicy naukowi Wydziału Pedagogicznego UW odbyli w latach 1953—1963 łącznie 56 staży w 16 krajach (w tym 15 w ZSRR, 7 we Francji, 6 w Szwajcarii, 5 w USA, 4 w Anglii). Brali oni udział w zjazdach i kongresach naukowych 50 razy (w tym 15 razy we Włoszech, 14 razy we Francji, 11 w ZSRR, 10 w NRD), przy czym ilościowo dominowały tu zjazdy organizacji nauczycielskich, międzynarodowe kongresy pedagogiczne, spotkania organizowane przez UNESCO oraz zjazdy i konferencje w krajach socjalistycznych. Jednocześnie Wydział Pedagogiczny UW gościł w tym czasie 62 naukowców z 16 krajów (w tym 17 osób z NRD, 11 z Czechosłowacji, po 9 osób z USA i Węgier). Wizyty te stwarzały możliwości licznych kontaktów, twórczej wymiany myśli i informacji. Pracownicy naukowi tego Wydziału byli poza tym członkami licznych naukowych stowarzyszeń międzynarodowych biorąc czynny udział w ich pracy. B. Suchodolski np. jest członkiem Rady Naczelnej Association Internationale des Sciences de 1’Education, współzałożycielem i członkiem Zarządu Comparative Education Society in Europe.