„Właśnie w tym dziesięcioleciu pisze Suchodolski pedagogika polska przekroczyła językową barierę, która zawsze dotychczas- ograniczała jej udział w nauce światowej. Liczne nasze książki i studia ukazały się w języku rosyjskim, angielskim, francuskim, włoskim, czeskim, węgierskim, nawet japońskim”. Już przy końcu pierwszego dziesięciolecia ukazały się w NRD tłumaczenia bądź niewielkich książek, bądź artykułów autorów polskich (książek J. Barteckiego, C. Fotymy i K. Lecha, książek W. Czerniewskiego, Lewina, artykułu A. Szemińskiej). W latach jednak następnych tłumaczenia, i to na wiele języków, objęły obszerne polskie prace naukowe. Należy tu wymienić książki B. Suchodolskiego: U podstaw materiali- stycznej teorii wychowania (wydaną w przekładzie na język niemiecki, w przygotowaniu przekłady na język węgierski i serbochorwacki), i Wychowanie dla przyszłości (wydana w przekładzie na język włoski, w przygotowaniu przekłady na język węgierski i serbo-chorwacki), a także W. Okonia Proces nauczania (książka przetłumaczona na język niemiecki, rosyjski i japoński). Poza tym nasi pedagogowie wydali szereg książek i artykułów w języku obcym. W. Okoń drukował artykuły w pedagogicznej prasie niemieckiej oraz w „International Review of Education” (Trends and Problems in Educational Research in Poland), B. Suchodolski wydał w Paryżu pracę pt. La pedagogie et les grands courants philosophiques. Pédagogie de l’essence et pédagogie de l’existence (ten śam tekst został przełożony na język włoski) oraz opublikował za granicą studia nad pedagogiką socjalistyczną (w czasopiśmie „I Probierni della Pedagogia”), roizprawę o reformie szkolnej (w .„Recherches à la Lumière du Marxisme”) i rozprawę w pracy zbiorowej Communist education.