Powyższe badania .przeprowadzone po raz pierwszy w dziejach naszego szkolnictwa w takiej skali dostarczyły wiele obiektywńycłv informacji dotyczących podstawowych problemów badanych typów szkół. Ukazały one stan realizacji programów nauczania oraz ujawniły przyczyny niepowodzeń szkolnych. Badania wykazały również wyraźne zróżnicowanie wyników nauczania w obrębie poszczególnych klas oraz poszczególnych przedmiotów nauczania. Stwierdzono np., że w klasie IV najlepsze wyniki osiągają uczniowie z matematyki oraz z języka polskiego w zakresie czytania, natomiast wyraźne braki wykazują uczniowie w dziale wypracowań oraz gramatyki i historii. W klasie VII najsłabsze wyniki osiągają uczniowie w zakresie gramatyki, matematyki fizyki. Badając przyczyry niezadowalających wyników nauczania z gramatyki stwierdzono, że nauczyciele nie doceniają znaczenia tego przedmiotu w nauczaniu języka ojczystego, nie zdają sobie w pełni sprawy ze społecznej funkcji języka w całokształcie procesu dydaktycznego, a tym samym nie dostrzegają wpływu języka ojczystego na rozwój jednostki. W zakresie opanowania treści poznawczych określonych przez tematy języka polskiego stwierdzono zależność wyników nauczania od poziomu przygotowania nauczyciela oraz od jego postawy ideologicznej. Porównanie wyników nauczania w szkołach wiejskich i miejskich wykazało, że szkoły miejskie osiągają wyższe wyniki. Kolejne miejsce po szkołach miejskich zajmują szkoły o jednym nauczycielu. Wynikałoby z tych danych, że o poziomie tych szkół w pierwszym rzędzie decyduje praca nauczycieli zatrudnionych w tym typie szkół.