Zastanawiając się nad przyczynami niepowodzeń uczniów w nauce szkolnej M. Falski dochodzi do przekonania, że tkwią one głównie w słabym przygotowaniu nauczycieli zarówno pod względem rzeczowym, jak i metodycznym. M. Falski zwraca również uwagę w owym artykule na duży subiektywizm nauczycieli i pracowników nadzoru pedagogicznego w ocenianiu uczniów oraz na słabe strony stosowanych w badaniach metod. Na szeroką skalę były przeprowadzone badania wyników nauczania pod kierunkiem W. Okonia w roku 1950 i 1951. Cele badań nauczania w roku 1950 zostały sformułowane w sposób następujący: stwierdzenie stopnia opanowania przez uczniów wiedzy przepisanej przez obowiązujący program; wykrycie przyczyn stwierdzonego poziomu wyników nauczania;
naukowe opracowanie uzyskanych materiałów dla wyciągnięcia wniosków praktycznych. W następnym etapie prac badawczych przeprowadzonych w roku rozszerzono cele tych badań. W szczególności zwrócono uwagę na następujące kwestie: wykrycie związku nauki szkolnej z potrzebami życia społecznego; zbadanie możliwości realizowania obowiązujących programów w szkołach różnych stopni organizacyjnych oraz ustalenie sposobów podniesienia sprawności dydaktycznej naszych szkół. W związku z powyższymi celami próbowano poprzez badania ustalić typowe, braki w zakresie wiadomości i umiejętności uczniów oraz zajęto się ustaleniem przyczyn decydujących o wynikach nauczania.