M. Pelcowa, autorka jednej ż rozpraw zawartych w tym zbiorze, zwraca uwagę w swej pracy na potrzebę stosowania „Karty zapisu ucznia” jako źródła informacji o dziecku wstępującym do szkoły. H. Barankiewicz dochodzi do ustalenia niektórych metod poznawania opinii dziecięcej w klasie szkolnej jako źródła orientacji o nastrojach i dążeniach dziecięcych. A. Lewin wysuwa propozycję w sprawie zastosowania w pracy szkolnej „Notatnika wychowawcy klasy” stanowiącego podstawę gromadzenia dokumentacji w sprawie kształtowania się dziecięcego zespołu klasowego. Zebrane informacje o klasie szkolnej mają stanowić według zamierzeń autorów zbioru podstawę do właściwej organizacji działalności opiekuńczo-wychowawczej szkoły i świadomej pracy szkoły nad tworzeniem społeczności dziecięcej. Uzasadniając potrzebę gromadzenia informacji w omawianym zakresie autorzy zbioru zwracają uwagę na kwestię właściwego stosunku nauczyciela-wychowawcy do tych poczynań. „Jeśli wychowawca — pisze A. Lewin — nie docenia w pełni wagi tej sprawy, jeśli nie przekona się do niej wewnętrznie, to przeprowadzenie proponowanej przez nas dokumentacji stanie się dla niego zbędnym, męczącym balastem, niepotrzebną i nużącą pisaniną”. Opracowania w tym zbiorze to także przyczynki do przygotowywanej metodyki wychowania.