Swoistą próbą oparcia systemu dydaktyczno-wychowawczego w naszej współczesnej rzeczywistości społecznej na wynikach najnowszych badań naukowych przedstawia B. Suchodolski dając pewną próbę syntezy dotychczasowych dociekań pedagogicznych w pracy pt. Szkoła podsta- wowa w społeczeństwie socjalistycznym. Zarysowana w wymienionej pracy koncepcja systemu nauczania i wychowania stanowi rezultat wysiłku zespołu osób współpracujących z Katedrą Pedagogiki Ogólnej Uniwersytetu Warszawskiego. Autorzy wzbraniają się przed nazywaniem własnej koncepcji „szkołą pracy”, „szkołą twórczą” czy „szkołą • aktywną” lub „szkołą produkcyjną”. Pragną, by szkoła, o której mówią, „stała się miejscem zorganizowanej i kierowanej, działalności dzieci, przygotowującej ich do udziału w budowaniu lepszej przyszłości społecznej i lepszych, pełniejszych ludzi” (s. 53). W uzasadnieniu nowej struktury i nowej treści swej szkoły autorzy, jak sami to stwierdzają, wykorzystują to wszystko, co stanowi bezsporny dorobek nowożytnej pedagogiki w skali światowej. Sięgają również do wyników badań przeprowadzonych w ostatnich latach na gruncie polskim, a przedstawionych w pracach W. Okonia, J. Barteckiego i K. Lecha.