Na szeroką skalę są prowadzone badania nad problemem czytelnictwa przez Zakład Literatury i Czytelnictwa Dzieci i Młodzieży przy Katedrze Pedagogiki Ogólnej Uniwersytetu Warszawskiego. Wyniki badań tego zakładu przedstawiają trzy publikacje. Zawarte w pierwszej książce rozprawy poświęcone są różnym zagadnieniom. Do najciekawszych należy, niewątpliwie, studium T. Parnowskiego pt. Z badań nad rolą książki dla dzieci i młodzieży na tle zmian w przebiegu i zasięgu procesów kulturowych. Autor zwraca uwagę, że w pierwszej połowie XIX wieku pod wpływem literatury romantycznej zrodziło się w Polsce głębokie przekonanie potędze słowa clrukowanego w życiu człowieka. Te myśli, które w swoim czasie należały do postępowych, przenikały w okresie międzywojennym naukową i społeczną działalność H. Radlińskiej. T. Parnowski stwierdza, że w tym okresie książka zyskuje oddanych jej sprzymierzeńców, entuzjastów, szczególnie wśród grona działaczy oświatowych nauczycieli —■ absolwentów Wolnej Wszechnicy Polskiej — co w konsekwencji prowadzi do obudzenia wokół tej sprawy ruchu społecznego. Autor zwraca uwagę, że w dzisiejszych warunkach społecznych należy to zagadnienie ujmować w sposób dialektyczny. „Dlatego też — pisze T. Parnowski — oddając przeszłości, co jej się słusznie należy, musimy ważną i odziedziczoną po niej sprawę roli książki postawić na nowo… Wymaga to pracy od nowa, doświadczenia przeszłości tylko w pewnym zakresie nam tutaj pomogą. Wymaga to także usamodzielnienia się w stosunku do tych doświadczeń i w zakresie problematyki, i metodologii” S8.