Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w dniu 15 lipca 1961 r. Czołowe miejsce w Ustawie zajmują problemy szkoły podstawowej. Stanowi ona organizacyjną i programową podstawę całego systemu kształcenia i wychowania. Od strony organizacyjnej Ustawa wprowadza na miejsce szkoły siedmioletniej szkołę ośmioklasową. Przedłużenie nauki ma zapewnić lepsze przygotowanie uczniów do- dalszego kształcenia się oraz doprowadzić do zmniejszenia luki, jaka istnieje między wiekiem ukończenia szkoły podstawowej a dozwolonym wiekiem zatrudnienia, co w odniesieniu do znacznej grupy młodzieży posiada poważne znaczenie pedagogiczne i społeczne. Dodanie jednego roku nauki w szkole podstawowej pozwala na poszerzenie i pogłębienie treści nauczania, prawidłowy układ materiału nauczania w programie szkolnym oraz udoskonalenie organizacji pracy oraz, metod nauczania i wychowania. Podstawowe założenia dotyczące treści nauczania w zreformowanej szkole podstawowej zostały sformułowane w Uchwale VII Plenum KC PZPR w sprawie reformy szkolnictwa podstawowego i średniegoc. Wymieniona Uchwała, postuluje podniesienie poziomu ideowo-wy- chowawczego naszych szkół oraz zbliżenie szkoły do życia i pracy produkcyjnej. Uchwała postanawia przebudowę programu szkoły ogólnokształcącej w tym kierunku, aby młodzież nie tylko zdobywała znajomość podstawowych praw nauki, ale również wiedzę o ich zastosowaniu w produkcji oraz umiejętność posługiwania się podstawowymi narzędziami pracy.