Z przedstawionego przeglądu badań wynika, że w okresie miriionego dwudziestolecia wiele uwagi poświęcono badaniom nad sprawnością procesu dydaktycznego oraz badaniom przyczyn niepowodzeń szkolnych. Badania wyników nauczania dostarczyły wiele materiału i obiektywnych informacji dotyczących obowiązującego systemu dydaktycznego. Uzyskane w ten sposób wyniki badań posiadają zasadnicze znaczenie dla praktyki szkolnej. Ukazały one stan realizacji programów nauczania w szkole podstawowej, ujawniły główne przyczyny niepowodzeń szkolnych, wykazały wyraźne zróżnicowanie wyników nauczania między badanymi sżkołami oraz w obrębie poszczególnych klas i poszczególnych przedmiotów. Jeżeli chodzi o przyczyny niepowodzeń szkolnych, to badacze zajmujący się tym problemem podkreślają, że zjawisko to jest niezmiernie złożone i uwarunkowane całym kompleksem przyczyn. Większość pedagogów przeprowadzających w tej dziedzinie badania stoi na stanowisku, że można tu mówić o kompleksach przyczyn społeczno-ekonomicznych, biopsychicznych i pedagogicznych, przy czym jedną z tej grupy przyczyn uważają za dominującą. W badaniach tych zwrócono również uwagę, że wymienione czynniki odgrywają różną rolę w zależności od warunków społeczno-ustrojowych. Potwierdzają to badania przeprowadzone w Polsce. H. Radlińska badając to zagadnienie w okresie międzywojennym doszła do wniosku, że o niepowodzeniach szkolnych decydują w pierwszym rzędzie warunki ekonomiczne, w jakich dziecko żyje.