Celem niesienia pomocy nauczycielom powołano sieć ośrodków kształcenia i doskonalenia kadr pedagogicznych. Grupowały one doświadczonych nauczycieli i miały na celu upowszechnienie przodujących doświadczeń. Organizowano gabinety wzorcowe dla poszczególnych przedmiotów, pracownie przedmiotowe, konferencje z prowadzeniem lekcji otwartych itd. Drugim czynnikiem, który zaważył na braku do r. 1952 badań procesów kształcenia zawodowego, było znikome zainteresowanie ośrodków naukowych sprawami […]
Rychło też skrystalizowane zostały zasadnicze formy organizacyjne kształcenia zawodowego w postaci szkół przysposobienia zawodowego, mających raczej charakter kursów przygotowujących w szybkim tempie do pracy, zasadniczych szkół zawodowych kształcących robotników wykwalifikowanych, zwłaszcza masowych specjalności, oraz szkół średnich, techników, przygotowujących personel o średnim poziomie umiejętności zawodowych. ■’A. Ta toń: Rozwój szkolnictwa zawodowego w PRL w latach 194 5—1961, […]
Dwa czynniki zaważyły na rozwoju badań kształcenia zawodowego w pierwszym dwudziestoleciu Polski Ludowej. Pierwszym z nićh był niebywały rozrost szkolnictwa zawodowego1. Był to nie tylko rozrost, ale i rozwój. Szkoły zawodowe stanowiły na ogół zaniedbany kierunek oświaty, wyposażone były w przestarzały sprzęt techniczny i miały opinię szkół drugorzędnych. Gwałtowny rozwój szkolnictwa zawodowego postawił przed administracją […]
Na zakończenie wypada wspomnieć jeszcze o niektórych autorach i ich pracach, które wprawdzie nie należą w całości do omawianego przez nas zagadnienia, ale które w poważnym stopniu dotyczą także szkoły średniej. Są to prace poświęcone: a) politechnizacji, b) stosowaniu środków audiowizualnych w nauczaniu, c) problematyce metodycznej i d) problematyce wychowawczej. Politechnizacją zajmują się głównie T. Nowacki […]
Budowa lekcji w tym systemie przypomina stopnie formalne szkoły tradycyjnej. Przebieg lekcji natomiast raczej nauczanie problemowe w szkole aktywnej. W konkretnej sytuacji praktycznej, np. przy obserwowaniu odpowiedniego zestawu pomocy naukowych padają typowe pytania: „co się stanie, jeżeli… ?”, „co trzeba zrobić, aby… ?” i „dlaczego?” Odpowiadając na te pytania, uczniowie przewidują i wyjaśniają zjawiska oraz […]
Równocześnie z tymi pracami Konstanty Lech wra^ z zespołem współpracowników z Instytutu Pedagogiki prowadził roziegłe badania nad organizacją pracy uczniów. Materiał z tych badań stanowił podstawę do opracowania dwóch zespołowych rozpraw, w których główną rolę odgrywał K. Leęh. W pracach tych główne rozdziały wyszły spod pióra K. Lecha . Podstawową pracą autora będącą jak gdyby podsumowaniem […]
Dla zweryfikowania tej hipotezy zorganizował on bardzo precyzyjny eksperyment obejmujący 202 uczniów, 5 klas eksperymentalnych i trzy przedmioty: geometrię, fizykę i chemię. Dokładna analiza różnych metod nauczania tych przedmiotów wykazała zdecydowaną wyższość metody problemowej laboratoryjnej nad innymi. Dowodem tego są nie tylko lepsze wyniki nauczania grup H (w których sprawdzano hipotezę), ale także lepszy rozwój […]
Zmuszony zapotrzebowaniem społecznym autor stara się stosować nową organizację nauczania problemowego nię tylko w przedmiotach matematyczno-przyrodniczych, ale nawet na lekcjach języka polskiego i nauki o Polsce współczesnej. W pracy tej wiele rozważań, a w konsekwencji i wniosków, autor poświęca problemowi doboru zespołów. Widocznie tu zapotrzebowanie społeczne jest największe i widocznie w tej dziedzinie zrobiono najwięcej […]
